Hipotetis. Atelier Vaartstraat 24

We can call a cat a cat or call an artist a hipocrite, but what we’ve built is a collective of like-minded souls — with more fire than rules. Our presence on Vaartstraat brought light where no one asked for it, yet somehow, things seemed better because of it. We’re not staying — we always knew that — but you will miss us.

Rejoice, behold, we could stay 6 months longer. The rooms are clean. More artists have come to work and brought more inspiration and stories. It’s hard to keep all this indoors. We’d love to share what we’ve been creating over a drink and a movie.
Join us on December 12th 2025 for another (final) open atelier — to share, celebrate, and burn a little brighter together.

Who is Who and Who are you.

Jan Verbruggen 1980

Jan Verbruggen makes paintings, drawings and installations. In his paintings imaginary landscapes are seen from above, opening the perspective and disorientating the viewer. Wandering figures overlook landscapes together with the spectator, or are immersed in the scenes. Verbruggen explores the boundaries of the territory that surrounds him. Orientation is essential in this process, like a map is indispensable when traveling. Not only the artist is searching for navigation and timing, also the spectator is challenged to leave the focus-point and to wander through the scenery, where every brushstroke is visible and reveals another detail.

For several years he was chairman of ‘W-O-L-K-E’ an artist run initiative to create innovative spaces for artistic encounters. His works have been exhibited, among others, at BOZAR (Brussels), Bellevue Museum (Brussels), Galerie Fortlaan 17 (Ghent), SecondRoom (Antwerp & Brussels), Somos Art, Berlin (D), DOM (Brussels), Positions Art Fair Berlin, Art Rotterdam, Eva Steynen.Deviation(s).

janverbruggen.studio

STEVEN GRAAUWMANS 1972

LANDSCAPES

For Open Atelier Hipotetis 2025, Graauwmans unveiled LANDSCAPES, an in-situ installation made from the building’s ceiling panels, alongside a series of eight new oil paintings. The works reflect on the fundamentally ephemeral nature of claiming—whether it concerns the appropriation of culture, language or land, through copying, drawing or violence. The reference to artist colonies, such as Hipotetis itself, questions the status of artists as a minority, who must continuously assert their space and voice within society.

Graauwmans’ paintings and poetry reveal a parallel reality where coincidence and slowness reign—they serve as WORMHOLES in which the boundary between abstract and reality fades. In his installations, coincidence plays a lesser role. Instead, the concept opens different perspectives on how reality might be more layered—connected, profound, and comprehensible.

Brecht Buysse 197X

Brecht Buyse is een beeldend kunstenaar gevestigd in Brussel, bekend om zijn multidisciplinaire aanpak en het verkennen van de grenzen tussen kunst en draagbaarheid. In mei 2024 presenteerde hij samen met Lotte Beckwé de tentoonstelling "SUPER MATERIA", een defilé van draagbare kunst dat diverse disciplines samenbracht. Buyse's werk kenmerkt zich door een innovatieve benadering waarbij kunst en mode elkaar ontmoeten, resulterend in unieke creaties die zowel esthetisch als functioneel zijn. Zijn bijdrage aan de Brusselse kunstscene weerspiegelt een voortdurende zoektocht naar nieuwe vormen en expressiemiddelen.

Beeldende kunst

“Anderen hebben gezien wat er is en vroegen waarom. Ik heb gezien wat het zou kunnen zijn en vroeg waarom niet.”

P.P.

Dematerie

Zijn laatste werkjes op Instagram onder “dematerie” tonen een gedurfde mix van sculpturale elementen en experimentele modesamenstellingen, waarmee hij de grenzen tussen draagbare kunst en design blijft verkennen. Elke post weerspiegelt een innovatieve aanpak waarin onverwachte materialen en vormen samenkomen tot een visuele verkenning van hedendaagse esthetiek.

Arnaud 1978

Arnaud Delcart has always moved through the world with a pencil or brush in hand, drawing and painting alongside his work as a graphic designer.

Recently, he dove into oil painting through an intense, self-driven crash course—generously supported by the shared knowledge within the collective.

His design sensibility brings a quiet balance to his work, while the shift to oil has opened up a slower, more textured approach to image-making.

Being part of the collective has deepened both his practice and his appreciation for the process.

For Arnaud, painting is a continuation of a lifelong visual language—now messier, richer, and more connected.

Bram Borloo 1976 en Pitsho Mafolo 1977

Bram Borloo (1976) lives and works in Brussels. After his studies at LUCA school of arts, Brussels, (1999) he developed a trans-disciplinarian œuvre that included collage, research, drawing, installation and performance as a musician in the experimental band R.O.T.. In 2011 he started working on the subject of colonialism.Since 2013 his œuvre focus on figurative painting. Contemporary themes besides colonialism in his work are politics, horror, war, urbanity. He exposes since 1998 in Europe, Buenos Aires and Kinshasa.

Pitsho Mafolo is a mixed media artist who weaves his African heritage, and personal life of relocation, into his works. Focusing on what it means to be resilient on an individual level in the face of environmental and social challenges he illustrates characters who are stretched into finding new ways to define their lives. His compositions are linear and graphic with details filling every inch of the paper. The details are like miniature vignettes, or short chapters, in a much larger and multi-faceted story. On his artistic practice he states:

The lines of my drawings refer to destiny, which gives birth to a new life after surviving a disaster…describing a situation which erases everything only to be slowly filled in again with new colors and forms. Like a phoenix born from its ashes.

Virginia 1992

Virginia, an Italian artist born in 1992, is known for her unique blend of painting and creating cardboard caves under the name La Grotta. Together with Jan Verbruggean, she developed this project to transform their studio into a living artwork. Her work explores the boundaries between space, material, and imagination.

Koen Moerenhout 1981

Koen Moerenhout (°1981) is een Belgische beeldend kunstenaar. Hij behaalde in 2003 een masterdiploma in de beeldhouwkunst aan Sint-Lukas Brussel en een aggregaat in kunsteducatie in 2004. koenmoerenhout

Moerenhout staat bekend om zijn multidisciplinaire en site-specifieke benadering, waarbij hij performatieve installaties en tijdelijke interventies in de publieke ruimte creëert. Zijn project 'Groundmarker' is exemplarisch voor zijn praktijk: met eenvoudige materialen zoals krijt en geometrische patronen markeert hij tijdelijke lijnen op de grond die de betekenis en beleving van een plek transformeren. Deze interventies zijn vaak efemeer en verdwijnen na verloop van tijd, maar laten een blijvende indruk achter op de toeschouwer.

Moerenhout heeft deelgenomen aan diverse tentoonstellingen en projecten, waaronder 'TRACES' bij DOM in Brussel (2020), een duo-expositie met Walt Van Beek, en 'The Death of James Lee Byars III' bij M HKA in Antwerpen (2018), een performance en grondmarkering als onderdeel van de tentoonstelling 'The Perfect Kiss'.

Zijn werk nodigt uit tot reflectie over de manier waarop we ruimtes ervaren en hoe kunst kan ingrijpen in het dagelijks leven.

Lisa Matthys

Lisa Matthys is een hedendaagse kunstenaar wiens werk diepgeworteld is in maatschappelijke thema’s. Ze verkent de rol van kunst als middel voor reflectie, interventie en verandering, en beweegt zich tussen verschillende disciplines zoals beeldende kunst, installatie, participatieve praktijken en sociaal geëngageerde projecten. Voor haar krijgt kunst pas echt betekenis wanneer die aanzet tot nadenken en bijdraagt aan sociale bewustwording of transformatie.

Een rode draad doorheen Lisa’s werk is spel – en in het bijzonder het vrije, ongereguleerde spel van kinderen. Ze beschouwt spel als een fundamenteel menselijke en tegelijk subversieve activiteit, die zich onttrekt aan de logica van productiviteit, efficiëntie en winst. Spel opereert buiten de gecommodificeerde tijd waarin elke handeling moet renderen. In een wereld die steeds meer gestuurd wordt door controle, economie en snelheid, vormt spel een vorm van verzet – een ruimte voor verbeelding, vertraging, collectiviteit en spontaniteit.

In haar keramisch werk verwerkt ze verpakkingsvormen van speelgoed tot ogenschijnlijk verstilde, bijna geïsoleerde objecten. Door ze te ontdoen van kleur en speelmateriaal, transformeren deze vormen tot uitgeholde artefacten van consumptiecultuur. Wat overblijft zijn lege hulzen – gekristalliseerde relicten die hun oorspronkelijke speelse belofte verliezen. Ze laten geen ruimte meer voor verbeelding of eigen invulling; ze zijn letterlijk en figuurlijk voorgevormd en voorgekauwd.

Lisa stelde eerder tentoon in o.a. KANAL-Centre Pompidou, M HKA, Bozar en Het Bos.

Petrus 1949

Mijn reis begon op zee, waar ik leerde luisteren naar de kracht van wind en water. Daarna vond ik mijn weg in de beeldhouwkunst, de goudsmederij en uiteindelijk het schilderen, waarin ik vorm en kleur gaf aan mijn innerlijke wereld. Elk vak bracht me dichter bij wie ik werkelijk ben — een maker, gevormd door elementen en tijd.

Page updated

Google Sites

Report abuse